فوايد ديگرى، آنها را به وجود آورده واختراع كرده است.

اين صنايع و ورزشها گرچه در دوران پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و حتى صحابه و تابعين نبوده است، اما چون به دين نسبت داده نشده و دينى شمرده نمى شوند، بدعت نيستند.

البته صرف بدعت نبودن كارى، دليل بر حليّت و جواز آن نيست و حكم آن را بايد در منابع دينى يعنى; كتاب، سنّت، عقل و اجماع جستجو كرد.

صنايع و ورزشهاى امروزى، گرچه بى سابقه و نو هستند، اما به دليل منطبق نبودن عناوين حرام بر آنها، جايز و حلال شمرده مى شوند. در مقابل، آميختگى زنان و مردان نا محرم در مجالس جشن، امرى نو ظهور ولى حرام است، چون عنوان حرام«اختلاط زنان و مردان اجنبى» بر آن منطبق است.

2 . انسان، كارى ابداعى و بى نظير و به عنوان عملى دينى انجام دهد، اما آن عمل ريشه و اساس دينى دارد و تحت ضابطه اى كلى و دينى واقع شده است،گرچه خصوصيّات و ويژگيهاى آن عمل در متون دينى ذكر نشده باشد. اين عمل، بدعت به معناى لغوى هست اما بدعت به معناى شرعى يا اصطلاحى نيست. از اين نظر كه كارى نو ظهور و بديع است، بدعت لغوى مى باشد و از اين نظر كه داراى اصل و ضابطه شرعى است و اين ضابطه آن را تجويز مى كند،بدعت شرعى محسوب نمى شود.