(لا تَشْعُرُونَ)).[1]

«و به آنها كه در راه خدا كشته مى شوند، مرده نگوييد; بلكه آنان زنده اند ولى شمانمى فهميد».

از آنجا كه مشركين مى گفتند: ياران محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم) در جنگها، بى جهت خود را به كشتن مى دهند و با مُردن از بين مى روند; قرآن در اين آيه پاسخ مى دهدچنين نيست، آنان زنده اند، گرچه ممكن است مشركين و سايرين، اين نكته را در نيابند.

آيه دوم:

((وَ لا تحَسْبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ * فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ و َيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عََلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ * يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَة مِنَ اللّهِ وَ فَضْل وَ أنّ اللّهَ لايُضِيعُ أَجْرَ المُؤْمِنِينَ)).[2]

«]اى پيامبر![ هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زنده اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند* آنها به خاطر نعمتهاى فراوانى كه خداوند از فضل خود به ايشان بخشيده است خوشحالند، و به خاطر كسانى كه هنوز به آنها ملحق نشده اند خوشوقتند كه نه ترسى بر آنها است و نه غمى خواهند داشت * و از نعمت خدا و فضل او مسرورند و ]مى بينند كه[خداوند پاداش