(سَنَكْتُبُ ما قالُوا وَ قَتْلِهِمُ الأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقّ وَ نَقُولُ ذُوقُوا عَذابَ الحَرِيقِ)).[1]

«خداوند سخن آنها را كه گفتند:«خدا فقير است و ما بى نيازيم» شنيد. به زودى آنچه را گفتند خواهيم نوشت و ]همچنين[ به نا حق كشتن پيامبران را ]مى نويسيم[ و به آنها مى گوييم:«بچشيد عذاب سوزان را».

((قُلْ قَدْ جائَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِى بِالبَيِّناتِ وَ بِالَّذِى قُلْتُمْ، فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إنْ كِنْتُمْ صادِقِينَ)).[2]

«بگو! پيامبران پيش از من، براى شما آمدند و دلايل روشن و آنچه را گفتيد آوردند، پس چرا آنها را به قتل رسانديد اگر راست مى گوييد؟!».

((فبَمِا نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ وَ كُفْرِهِمْ بِ آياتِ اللّهِ وَ قَتْلِهِمُ الأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقّ)).[3]

«]ولى[ به خاطر پيمان شكنى آنها و انكار آيات خدا و كشتن پيامبران به ناحق...».

با توجّه به آيات فوق آيا مى توان پذيرفت ملّتى كه در موارد متعددى به قتل پيامبران خود پرداخته است، به ملّتى تبديل شود كه براى تكريم و تعظيم پيامبران، بر روى قبرشان مسجد بسازند؟ بر فرض كه بتوان اين مطلب را درمورد بعضى از آنان پذيرفت، احتمالات