اميرمؤمنان(عليه السلام) در يكى از سخنان خود به اين واقعيت چنين اشاره مى كند:

خدا پيامبران را فرستاد تا ميثاقى را كه با انسان از طريق فطرت بسته است بازخواهى كنند، و آنان را به نعمت هاى فراموش شده متذكر سازند، و از طريق تبليغ، بر آنان احتجاج كنند، و انديشه هاى نهفته در خلقت را شكوفا سازند.[1]

يكى از مربيان نمونه كه قرآن سخنان حكيمانه او را به عنوان اصول تربيتى مطرح مى كند، لقمان حكيم است. سخنان او در سوره اى كه به نام خود اوست وارد شده و پيوسته مورد نظر عالمان و دانشمندان بوده است.

اين كتاب شرحى است گويا از سخنان و اندرزهاى حكيمانه او به ضميمه تفسير ساير آيات اين سوره. در گذشته اين كتاب به زيور طبع آراسته شده بود و هم اكنون با ويراستارى خاصى تقديم علاقه مندان مسايل تربيتى مى شود.

قم ـ مؤسسه امام صادق(عليه السلام)

جعفر سبحانى

26فروردين ماه 1377/17ذيحجة الحرام 1418