كسانى را كه بى جهت از روش گمراه كننده پدران پيروى مى نمايند، چنين مذمت مى فرمايد:

(بَلْ قَالُوا إِنّا وَجَدْنا آباءَنَا عَلى أُمَّة وَإِنّا عَلى آثارِهِمْ مُهْتَدُونَ*)وَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ فِى قَرْيَة مِنْ نَذِير إِلاّ قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنّا وَجَدْنا آباءَنَا عَلى أُمَّة وَإِنّا عَلى آثارِهِمْ مُقْتَدُونَ *قالَ أَوَ لَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدى مِمّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آباءَكُمْ قَالُوا إِنّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ).[1]

« مشركان، آيين خرافى خود را روى تقليد از پدران توجيه مى كنند و مى گويند: ما پدران خود را بر آيين بت پرستى يافتيم و از پى آنها خواهيم رفت. تو اى رسول خدا، از جوابى كه به تو مى گويند دلگير مباش! ما به نقاط مختلفى پيامبرانى اعزام كرده ايم و به آنها همان جوابى را داده اند كه به تو نيز داده اند و چنين گفتند: ما پدران خود را بر آيين بت پرستى يافتيم و از آيين آنها پيروى خواهيم نمود».

در جواب آنها بگو: اگر دينى بهتر از آنچه از پدران شما به شما رسيده بياورم، باز از آيين پدران پيروى مى نماييد؟ آنان از روى لجاجت مى گويند، ما آيين شما را انكار مى كنيم.

واجب بودن احترام پدر و مادر كافر

تا اين جا روشن شد كه هرگاه پدر و مادر از نظر عقيده منحرف بودند، هرگز نبايد از عقايد آنان پيروى كرد، ولى اين، سبب نمى شود كه نسبت به آنها