«اوست كه آرامش را در قلوب افراد با ايمان فرود مى آورد تا بر ايمان خود بيفزايند».

آيا ايمان دو نشانه متضادّ دارد؟

در آيه مورد بحث آرامش روحى از نتايج ياد خدا و ايمان شمرده شده است در عين حال در برخى از آيات، خوف و ترس را، كه نقطه مقابل آرامش است، از آثار ياد خدا نيز قلمداد گرديده است; چنان كه مى فرمايد:

(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ...).[1]

«مردان با ايمان كسانى هستند كه ياد خدا سبب مى شود ترس و لرز بر قلوب آنان مسلط گردد».

در سوره حج آيه35 نيز اين مضمون وارد شده است ولى با توجه به آيه ديگرى كه هر دو صفت را يك جا از آثار ايمان به خدا مى شمارد مشكل حل مى شود اكنون آيه:

(اللّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَديثِ كِتَاباً مُتَشَابِهاً مَثَانِىَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللّهِ...).[2]

«خداوند بهترين گفتار را به صورت كتاب كه آيات آن شبيه يكديگر است فرستاده است و پوست و اندام كسانى كه از خداى خود مى ترسند (از شنيدن آيات آن) به لرزه درآمده يك نوع آرامش بر قلوب و اندام آنها مستولى مى گردد».