مستمر از حالت قوه به فعليت در مى آيند تا آنجا كه گاهى وضع جوهرى آنها عوض مى شود و جماد، به نبات وحيوان، وحيوان به انسان تبديل مى يابد و تغييراتى در كم و كيف به وجود مى آيد. رنگها و كمّيتها با دگرگونى خاص، با پيوستگى گذشته به آينده، رو به تكامل مى گذارند. مكانهاى گذشته به آينده، و اوضاع قبلى به اوضاع بعدى، به صورت مجموع واحدى مى باشند، بدون اينكه در اين حركت وقفه و يا سكونى در كار باشد.

6. سرچشمه تغيير و حركت كجاست؟

هر ماده اى كه كيفيت مخصوصى را مى پذيرد (مثلاً دانه گندم وجو، بوته گندم و جو مى باشد، يا نطفه انسان، نوزاد انسان مى گردد) اين امر، به اين علت است كه ماده پيشين (دانه و گندم يا نطفه انسان) حامل استعداد مخصوصى است كه در سايه آن تحول پذيرفته و راه تكامل را مى پيمايد و از صورتى به صورت ديگر تبديل مى گردد، در حالى كه اين استعداد در ماده ديگر نيست و از اين جهت، نمى توان گام در اين مسير بگذارد و آينده اى بسان هر يك از آن دو داشته باشد.

ما اين حقيقت را در تغييرات صنعتى و«شدنها»ى مصنوعى يى كه واقعيت آن از پيوند يافتن اجزاى مصنوعى با يكديگر، مرتبط گشتن نيروها، فراتر نمى رود، به روشنى مشاهده مى كنيم.

شما با تهيه چند متر پارچه وارد مغازه خياطى مى شويد و از او درخواست مى كنيد كه براى شما از پارچه مزبور پيراهنى بدوزد، او نيز پيشنهاد شما را مى پذيرد وفوراً شروع به اندازه گيرى مى كند، ولى چنانچه به جاى پارچه با