بالا معنى كرده و مى گويد: در هر پديده اى، دو نيرو در حال تلاش مى باشند: نيرويى كه مى خواهد پديده را به حالت نخستين نگاه دارد، و نيرويى كه مى خواهد وضع موجود را به هم زند و آن را پيش برد. نبرد و كشمكش اين دونيرو، همان وحدت تضاد است. ژرژ پوليستر مى نويسد: در زندگى، نيروهايى وجود دارد كه حاوى وحامى حيات بوده، متمايل به اثبات قواى حياتى است، و از سوى ديگر، در كالبد زنده، قوايى موجود است كه متمايل به نفى وجود دارد، و همين اثبات و نفى، تضاد موجود است.

ديالكتيك متوجه تحول است. اينك بايد ديد چرا تحول روى مى دهد؟علت تحول آن است كه هيچ چيزى با خود سازگار نيست و بين قواى موجود در درون آن كشمكش قرار دارد، و چون آن قوا با يكديگر متضادند، يكى از قوانين ديالكتيك تضاد است. تحول و تغيير امور ناشى از تضاد موجود در درون آنهاست هرگاه تخمى را كه زير مرغ است مورد ملاحظه قرار دهيم خواهيم ديد كه در تخم نطفه اى است كه در هواى مساعد و شرايط مخصوص نشو و نما مى كند. در حين رشد جوجه، بخوبى ديده مى شود كه در داخل تخم دو قوه موجود است:يكى مى خواهد تخم را به حالت خود نگاه دارد، و ديگرى مايل است تخم را تبديل به جوجه كند. بنابراين تخم را با خويش سازگارى نيست.

ميان قوايى كه مى خواهند جوجه را به همين حال نگاه دارند و قوايى كه مى خواهند جوجه را به مرغ تبديل كنند، تضاد وكشمكش وجود دارد. آنگاه معادله معروفى را به نامهاى «تز» و « آنتيتز» تشكيل مى دهد:

1. اثبات، كه «تز» نام دارد وقوه اى است مى خواهد تخم را به همان حالت خود حفظ كند.