امتناع ارتفاع نقيضين نيز همين گونه است، زيرا معقول نيست كه يك شىء خاص، در آن واحد، نه موجود باشد نه معدوم، نه هست بر آن صدق كند ونه نيست! ولذا در فلسفه اسلامى، امتناع اجتماع دو نقيض و همچنين ارتفاع نقيضين، از واضح ترين و روشنترين قضايا محسوب مى شود.

ج: امتناع اجتماع نقيضين پايه هر نوع تصديق است

فلسفه الهى مسئله نقيضين را كه جمع و رفع هر دو امكان پذير نيست، از روشنترين مسائل فلسفى شمرده و آن را پايه تمام انديشه ها و عقيده ها دانسته است، به طورى كه اگر فرد انديشمندى صحت اين امتناع را انكار كند بايد اذعان و يقين خود نسبت به مورد انديشه خويش را نيز از دست بدهد! براى روشن شدن مسئله، مثالى مى زنيم:

فرض كنيد كه شما از روى دلايل هندسى ثابت كرديد كه سه زاويه مثلث با دو زاويه قائمه مساوى است. حال آيا در حاليكه به حكم خود (مبنى بر تساوى زواياى سه گانه مثلث با دو زاويه قائمه) اذعان داريد، مى توانيد بگوييد زواياى سه گانه مثلث با دو زاويه قائمه مساوى نيست! يا احتمال بدهيد كه مساوى نباشند؟! هرگز! زيرا با توجه به اينكه جزماً مى گوييد مساوى است، اگر بگوييد مساوى نيست، علم نخست خود را باطل كرده ايد. به مثال ديگر توجه كنيد:

هرگاه از راه تجربه ثابت كرديم كه حاصل ضرب (7 × 7) مساوى با 49 است، ديگر ممكن نيست بگوييم 7 × 7 مساوى با 49 نيست، زيرا اگر كسى ادعا كند 7 × 7 در عين مساوى بودن با 49، باز با آن مساوى نيست، بايد علم