خطابه هاى آتشين سران سپاه امام(عليه السلام)

سخنرانيهاى سران وشخصيتهاى بزرگ هر سپاه نقش تبليغى بزرگى ايفا مى كرد. چه بسا خطابه اى يك سپاه را از جاى برمى كند ومقدمات پيروزى را فراهم مى ساخت. از اين جهت، در روز پنجشنبه نهم ماه صفر، دوّمين روز حمله همگانى، شخصيتهاى بزرگى در سپاه امام (عليه السلام) به سخن پرداختند. غير از امام بزرگانى مانند عبد اللّه بن بديل،[1] سعيد بن قيس[2] (در منطقه ناصرين) ومالك اشتر[3] سخن گفتند وهركدام،با منطق خاصى،سپاه امام را بر يورش به دشمن شامى تحريك كردند. در اين ميان حوادثى نيز رخ داد كه برخى از آنها را ياد آور مى شويم.

1ـ چه كسى اين قرآن را به دست مى گيرد؟

على (عليه السلام) پيش از آنكه نبرد را آغاز كند، براى اتمام حجّت، رو به سربازان خود كرد وگفت: كيست كه اين قرآن را بگيرد وشاميان را به آن دعوت كند؟

در اين هنگام جوانى به نام سعيد برخاست واعلام آمادگى كرد. امام (عليه السلام) بار ديگر سخن خود راتكرار كرد وباز همان جوان از جاى برخاست وگفت: من اى امير مؤمنان. آن گاه على (عليه السلام) قرآن را به او سپرد واو نيز به سوى سپاه معاويه حركت كرد وآنان را به كتاب خدا وعمل به آن دعوت كرد، ولى طولى نكشيد كه به وسيله دشمن از پاى در آمد.[4]

2ـ مبارزه دو حُجر

حجر بن عدى كِنْدى از كسانى است كه به حضور پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) شرفياب شده