واو را از جريان آگاه كرد.خليفه كه مى دانست با مخالفت متحصنان، كه شخصيتهاى بارزى از مهاجران وبنى هاشم بودند، پايه هاى حكومت او محكم واستوار نمى شود اين بار غلام خود قنفذ را مأمور كرد كه برود وعلى (عليه السلام) را به مسجد بياورد. او نيز پشت در آمد وعلى (عليه السلام) را صدا زد وگفت: به امر خليفه رسول خدا بايد به مسجد بياييد! وقتى امام (عليه السلام) اين جمله را از قنفذ شنيد گفت:چرا به اين زودى به رسول خدا دروغ بستيد؟پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) كى او را جانشين خود قرار داد تا وى خليفه رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) باشد؟غلام با نوميدى بازگشت وجريان را به آگاهى خليفه رساند.

مقاومت متحصنان در برابر دعوتهاى پياپى دستگاه خلافت خليفه را سخت عصبانى وناراحت كرد. سرانجام عمر، براى دوّمين با، با گروهى رو به خانه حضرت فاطمه (عليها السلام) آورد.هنگامى كه دخت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) صداى مهاجمان را شنيد از پشت در با صداى بلند ناله كرد وگفت:

پدرجان، اى پيامبر خدا، پس از درگذشت تو با چه گرفتاريهايى از جانب زاده خطّاب وفرزند ابوقحافه مواجه شده ايم.

ناله هاى حضرت فاطمه (عليها السلام)، كه هنوز در سوگ پدر نشسته بود، چنان جانگذاز بود كه گروهى از آن جمعيت را كه همراه عمر آمده بودند از انجام مأموريت حمله به خانه زهرا منصرف كرد واز همانجا گريه كنان بازگشتند.

امّا عمر وگروهى ديگر، كه براى گرفتن بيعت از حضرت على (عليه السلام) وبنى هاشم اصرار مىورزيدند، او را با توسّل به زور از خانه بيرون آوردند واصرار كردند كه حتماً با ابوبكر بيعت كند. اما م(عليه السلام) فرمود:اگر بيعت نكنم چه خواهد شد؟ گفتند: كشته خواهى شد. حضرت على (عليه السلام) گفت:با چه جرأت بنده خدا وبرادر رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) را خواهيد كشت؟

مقاومت سرسختانه حضرت على (عليه السلام) در برابر دستگاه خلافت سبب شد كه او را به حال خود واگذارند. امام (عليه السلام) از فرصت استفاده كرد و به عنوان