اينكه پس از من پيامبرى نيست.[1]

اين حديث كه در اصطلاح دانشمندان به آن «حديث المنزله» مى گويند تمام مناصبى كه هارون داشت براى حضرت على (عليه السلام)ثابت كرده جز نبوّت كه باب آن براى ابد بسته شده است.

اين حديث از احاديث متواتر اسلامى است كه محدّثان وسيره نويسان در كتابهاى خود آورده اند.

فضيلت سوّمى كه سعد وقّاص از آن ياد كرد مسأله مباهله پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) با مسيحيان نَجران بود. آنان پس از مذاكره با پيامبر در باره عقايد باطل مسيحيت حاضر به پذيرش اسلام نشدند، ولى آمادگى خود را براى مباهله اعلام كردند.

وقت مباهله فرا رسيد.پيامبر ازميان بستگان خود فقط چهار نفر را انتخاب كرد تا در اين حادثه تاريخى شركت كنند واين چهار تن جز حضرت على ودخترش فاطمه وحسن وحسين (عليهم السلام) نبودند. زيرا در ميان تمام مسلمانان نفوسى پاكتر وايمانى استوارتر از نفوس وايمان اين چهار تن وجود نداشت.

پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) فاصله منزل ومحلّى را كه بنا بود مراسم مباهله در آنجا انجام بگيرد با وضع خاصى طى كرد. او در حالى كه حضرت حسين (عليه السلام)را در آغوش داشت ودست حسن (عليه السلام) را در دست گرفته بود وفاطمه (عليها السلام) وحضرت على (عليه السلام)پشت سر آن حضرت حركت مى كردند قدم به محلّ مباهله نهاد وپيش از ورود به محوطه به همراهان خود گفت:من هر موقع دعا كردم شما دعاى مرا با گفتن آمين بدرقه كنيد.

چهره هاى نورانى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) وچهار تن ديگر كه سه تن ايشان شاخه هاى شجره وجود مقدّس او بودند چنان ولوله اى در مسيحيان نجران افكند كه اسقف