بشر توانسته است در كره ماه فرود آيد، صحيح است خداى جهان را به صورت يك موجود ستمكارى كه بر سرير قدرت خود، تكيه كرده و به زير عرش خود، با كمال تبختر مينگرد، معرفى كنيم؟

آيا يك انسان تحصيل كرده، نخواهد گفت، بيخدايى بهتر از چنين خدا پرستى است؟

3ـ «حنابله» و اهل حديث كه پيرو اين مكتبند، با پيروى از يك رشته روايات كه همگى زاييده افكار يهود و نصارى است و با مكر و خدعه، آنها را وارد قلمرو عقائد مسلمين ساختهاند، ميگويند، انسان، مجبور و فاقد اختيار است و بسان پر كاهى در برابر طوفان، از اين سو به آن سو پرتاب ميشود. آيا ميتوان اين عقيده را در جهان مطرح كرد و انتظار گرايش مردم را به آن داشت؟

4ـ آيا صحيح است كه بگوييم: پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) فرموده است، به خدايى كه جز او خدايى نيست، برخى از شما كارهاى بهشتيان را انجام ميدهد، تا آنجا كه ميان او و بهشت جز يك ذراع فاصله باقى نميماند، در اين هنگام، قضاء و قدر الهى پيشى ميگيرد و او كارهاى دوزخيان را انجام ميدهد و به دوزخ ميرود، و نيز برخى از شما كارهاى دوزخيان را انجام ميدهد، تا اين كه ميان او و دوزخ، جز ذراعى، باقى نميماند كه ناگهان تقدير الهى بر او غلبه كرده و كار بهشتيان را انجام ميدهد و به بهشت ميرود[1]؟

آيا چنين عقيدهاى با آيات، سازگار است؟

قرآن ميفرمايد:

((قَدْ جائَكُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ اَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِىَ فَعَلَيْها))(سوره انعام/104).