عقائد اهل حديث

5

صفات خبرى

متكلمان اسلامى، صفات خدا را به صورتهاى گوناگونى تقسيم كردهاند، مانند صفات جمالى و جلالى و صفات ذاتى و فعلى. يكى از اين تقسيمها، تقسيم صفات خدا به صفات خبرى و غير خبرى است. مقصود از صفات خبرى، آن گروه از صفات است كه قرآن و حديث از آنها گزارش ميدهد و هرگز عقل به آن راه ندارد، مانند «وجه»، و «يد» و «عين» كه در قرآن مجيد آمده، و مثل رؤيت خداوند در روز قيامت، و قدم نهادن خدا به دوزخ و نزول از عرش به آسمانِ نخست، در آخر شب و مانند آنكه در روايات اهل حديث وارد شده است.

متكلمان اسلامى، در تفسير اين نوع احاديث به گروههايى تقسيم شدهاند:

1ـ گروهى از اهل حديث كه به حق بايد آنان را «حشويه» ناميد، معتقدند كه بايد اين روايات را بى كم و زياد، بر همان معانى لغوى، حمل كرد و براى خدا صورت و دست و چشم و پا و حركت، به همان معانى مادى، قائل بود. اين گروه، «مجسِّمه» هستند كه بايد حساب آنان را از مسلمانان، جدا ساخت، گرچه، تعداد آنان در ميان محدثان اهل سنت، كم نبوده است.