چند اصل خلاصه كرده و آنها را به صورت ياد شده در زير، بيان كرده است:

«1ـ رضا و خشنودى به قضاء الهى و تسليم در برابر امر او و بردبارى بر حكم وى.

2ـ اخذ به واجبات و دورى از محرمات.

3ـ اخلاص در عمل و كار براى خدا.

4ـ ايمان، به تقدير الهى و اين كه خوب و بد از جانب خدا است.

5ـ ترك مجادله در مسائل دينى.

6ـ مسح بر جوراب و چكمه سنت است.

7ـ جهاد در كنار اهل قبله سنت است.

8ـ نماز بر همه مردگان اهل قبله سنت است.

9ـ ايمان، گفتار و كردار است و افزايش و كاهش ميپذيرد.

10ـ قرآن كلام خدا است.

11ـ استقامت زير پرچم سلطان، خواه دادگر باشد و خواه ستمگر، لازم است و خروج بر امراء جايز نيست، هر چند ستم كنند.

12ـ هيچ يك از اهل توحيد به صورت قطعى محكوم به بهشت يا دوزخ نيست.

13ـ هيچ يك از اهل توحيد در سايه گناه كبيره كافر نمى شود.

14ـ خويشتندارى از بدگويى به ياران رسول خدا.

15ـ بهترين مردم پس از رسول خدا ابو بكر، سپس عمر، بعد از او عثمان، و آنگاه على، است»[1].