از اين طريق عقائد يهود را ميان مسلمانان، منتشر سازد.

اصرار بر رؤيت خدا

از سخنان او است كه خداوند، تكلم و رؤيت خود را ميان موسى و محمد تقسيم كرد، تكلم را به كليم و دومى را از آن پيامبر اسلام قرار داد[1].

در پرتو اين گونه احاديث، مساله «رؤيت خدا» در دنيا و آخرت و يا خصوص روز رستاخيز، از اساسيترين عقائد اهل حديث به شمار آمده است، به گونهاى كه شيخ اشعرى با تعديلى كه در عقيده اهل حديث پديد آورد، نتوانست آن را از پيكر عقيده اين گروه جدا سازد و سر انجام بر آن صحه نهاد.

ابو هريره، بازگو كننده افكار «كعب»

در زندگى كعب، آمده است كه «گروهى از صحابه از او نقل روايت كردهاند»، يكى از آن افراد، ابو هريره است كه افكار او را به نوعى در ميان مسلمين منتشر ساخته است. در اينجا بذكر نمونهاى از اين قسمت ميپردازيم تا دريابيم چگونه «حبرى» يهودى، عقل و خرد يك صحابى را ربوده است تا بازگو كننده افكار او باشد.

«عكرمة» ميگويد: «روزى ابن عباس نشسته بود. مردى وارد شد و به او گفت: سخن شگفت آورى را از كعب شنيدم. او درباره خورشيد و ماه سخن ميگفت» عكرمة ميگويد: «ابن عباس كه تكيه كرده بود راست نشست و گفت: آن سخن چيست؟ آن مرد از قول كعب گفت: روز قيامت، خورشيد و ماه را به