على: وكأنّى بِهِ وَقَدْ خُدِعَ».

«طبق كتاب خدا داورى كن و از دستور آن پا فراتر مگذار!».

وقتى «ابوموسى» به راه افتاد امام(عليه السلام) فرمود:گويا مى بينم كه او فريب خواهد خورد.

منشى امام مى گويد: به امام عرض كردم:

«فلم توجهه وأنت تعلم انّه مخدوع».

«چرا او را اعزام مى كنى در صورتى كه مى دانى او فريب خواهد خورد؟».

امام در پاسخ او چنين فرمود:

«يا بنىّ لو عمل اللّه فى خلقه بعلمه ما احتجّ عليهم بالرسل».[1]

«اگر بنا بود خدا درباره بندگان خود، به علم خويش عمل كند، هيچگاه با اعزام و برانگيختن پيامبران با آنان احتجاج نمى كرد(زيرا او مى دانست گروهى هستند كه فرستادن و نفرستادن پيامبران،براى آنان يكسان است. چه براى آنان پيامبرى فرستاده شود يا نشود ايمان نخواهند آورد، با اين همه، پيامبرانى اعزام كرده است).