ثابت مى داند، آيات نفى كننده را حمل بر همان علم غيب ذاتى و بدون تعليم الهى كنيم و خوشبختانه گواه بر اين توجيه در روايات هم آمده است مانند همان گفتار نهج البلاغه، و نيز رواياتى كه از امام هفتم(عليه السلام) در بخش سوم اين كتاب نقل شد كه فرمود: اين آگاهى كه ما داريم «علم غيب» نيست (يعنى علم غيب ذاتى و بدون تعليم الهى) بلكه از رسول خدا به ارث برده ايم و هر چه ما مى دانيم از رسول خدا به ما رسيده است و رسول خدا هم هر چه مى داند از خداوند آموخته است.[1]

و نيز در روايت ديگر وارد شده است كه از امام هشتم(عليه السلام) پرسيدند :آيا امام به زمان مرگ خود آگاه است يا نه؟

حضرت در پاسخ فرمودند:« نعم يعلم بالتعليم... ; بله آگاه است امّا آگاهى او به تعليم الهى است».[2]

و نيز در روايت ديگر، هشام كه يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) است آن حضرت را در حضور خود ايشان چنين معرفى كرد: «يخبرنا بأخبار السماء وراثة عن أب عن جد...[3]; ما را از