پاسخ

اوّلاً: اين آيه بيش از آن نمى رساند كه پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله وسلم) از پاى بندى برخى به نفاق، در زمان نزول قرآن، آگاه نبوده ولى عدم آگاهى در اين ظرف خاص، دليل بر آن نيست كه تا آخر عمر از آن آگاه نشد.

شكى نيست خداوند بزرگ، روى مصالحى برخى از حوادث را در وقت وقوع از پيامبر گرامى پنهان مى داشت، بالأخص اوضاع تأسف آور منافقان كه مايه تأثر روحى عميق پيامبر مى گرديد، ولى اين مطلب غير از اين است كه بگوييم اين اخفاء دائمى و پيوسته بوده و پيامبر تا آخر عمر از آن جريان بى خبر مانده است.

ثانياً: همان قرآنى كه در اين آيه به پيامبر مى گويد :(لا تعلمهم) در سوره محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم)به پيامبر چنين مى گويد:

(وَلَوْ نَشاءُ لأَرَيْناكَهُمْ فَلَعَرفتَهُمْ بِسيماهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِى لَحْنِ الْقَولِ وَاللّهُ يَعْلَمُ أَعمالَكُمْ).[1]

«اگر مى خواستيم آنان را به تو نشان مى داديم تا از