گرفته اند امّا اگر تعصب را كنار مى گذاردند و ماقبل و مابعد آيات را در نظر مى گرفتند و نيز به آيات ديگرى كه مى تواند علت اين سلب ها و نفى ها را روشن كند توجه مى كردند هرگز از اين آيات چنين نتيجه گيرى نمى كردند.

براى روشن ساختن معنى آيات هفتگانه بالا هر كدام را مستقلاً مورد بحث و بررسى قرار مى دهيم.

آيه نخست

اين آيه از چهار جمله تشكيل شده است و آگاهى از مفاد آن در گرو آن است كه در هر يك از آن چهار جمله دقت كافى به عمل آوريم.

1. (ما كُنْتُ بِدعاً مِنَ الرُّسل).

«كار و رفتار من بدعت و نوظهور و بى سابقه نيست».

2. (ولا أَدرى ما يَفْعَلُ بى ولا بِكُمْ).

«نمى دانم با من و شما چگونه رفتار خواهد شد».

3. (إِنْ أَتِّبع إِلاّ ما يُوحى إِلَىَّ).

«من فقط از وحى پيروى مى كنم».

4. (وَما أَنَا إِلاّ نَذيرٌ مُبين).

«من فقط بيم دهنده روشنى هستم».