نزديك بود به نتيجه برسد از بين برده است.

پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) براى اين كه طرفين از اين افكار شيطانى بيرون آيند و حادثه را فراموش كنند، در لحظه غير مناسبى فرمان حركت صادر نمود و در ظرف بيست و چهار ساعت جز براى اداى نماز، اجازه توقف و استراحت نداد و روز دوم كه هوا به شدت گرم بود و قدرت راه پيمايى از همه سلب شده بود، فرمان نزول صادر كرد مسلمان ها از مركب ها پياده شدند و از فرط خستگى آن چنان در خواب عميق فرو رفتند كه تمام خاطرات تلخ حادثه سرزمين بنى المصطلق را به دست فراموشى سپردند و بعدها نيز اثرى از آن در خاطره ها باقى نماند.[1]

قرآن نظر منافقان را محكوم مى كند

1. آنها تصور كرده بودند كه روزى بندگان در دست آنهاست، ولى از يك اصل اساسى غفلت ورزيده بودند كه روزى بندگان در دست خداست; خدايى كه به دشمنان خود (منافقان) روزى مى دهد هرگز دوستان خود را در فشار گرسنگى و مضيقه زندگى باقى نمى گذارد و كليه خزاين زمين و آسمان ها در دست خدا مى باشد.

اين نظام وسيع كه در آن هر جنبده اى در زواياى جهان به رزق خود مى رسد، با تدبير و اراده حكيمانه خدا اداره مى شود و مردان با ايمان در پرتو استقامت و شكيبايى و ثبات در راه عقيده، محاصره اقتصادى را شكسته و سرانجام از بن بست اقتصادى بيرون مى آيند و فقط گروه هاى بى صبر و ثبات در اين دام هاى گسترده مى افتند و سرانجام تسليم افكار شيطانى گروه متنفذ مى شوند، ولى مردان حق با نيروى ايمان و قدرت صبر، به دشمن مى فهمانند كه از اين دام، شكارى به چنگ