آيا زيارت قبور مسلمانان مستحب است؟!

پيش از همه، متن خود اين آيه گواه محكم بر استحباب آن است; زيرا توقف پيامبر كنار قبر مسلمانان ناچار روى دستورى بوده كه از پروردگار جهان به او رسيده بود و به لحاظ اهميت، در حقّ منافقان ممنوع گرديد.

ممكن است تصور شود اين آيه دلالت دارد كه پيامبر فقط پس از دفن از آنها ياد مى كرد ولى آيا در مواقع ديگر نيز از ايشان ياد مى نمود و مستقيماً به زيارتشان مى رفت از اين آيه استفاده نمى شود.

ولى پاسخ اين سخن روشن است; زيرا اگر به زعم گروهى كه زيارت قبور انبيا و امامان و مسلمين را بدعت و شرك مى شمرند، زيارت قبر مسلمانان يا بزرگان اسلام و توقف در كنار قبر آنها براى طلب مغفرت و غيره بدعت و شرك باشد، در اين هنگام، حال دفن با غير آن فرقى نخواهد داشت; زيرا شرك مطلقاً حرام است و حتى يك آن هم جايز نيست.

علاوه بر آيه، روايات زيادى بر استحباب زيارت قبر پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) و ساير مسلمانان از طريق دانشمندان جهان تسنّن وارد شده است. قاضى عياض در كتاب الشفا مى گويد: عموم مسلمانان در تمام قرون بر استحباب زيارت قبر پيامبر خود اتفاق دارند.

شيخ تقى الدين سبكى شافعى مى گويد: انبيا حيات و ممات آنها با هم فرقى ندارد.

نسائى، يكى از نويسندگان شش كتاب معتبر جهان تسنّن، نقل كرده: خداوند فرشته اى برانگيخته كه هر كس از امتانم، كنار قبرم به من سلام كند، آن را به من برساند.

نويسندگان شش كتاب معتبر جهان تسنّن (صحاح ستّه) از پيامبر اكرم نقل