است كه طلا و خاك را از هم جدا مى كرد و مدعيان و طرفداران واقعى را از جرگه منافقان و دروغ پردازان جدا مى نمايد.

در شرايط عادى، كه شانس با حكومت وقت همراه باشد و به تعبير صحيح، امنيت و ثبات سايه افكن شود، همه دعوى پايدارى و خيرخواهى مى نمايند، غريو سرودهاى نصرت و وفا در تمام محيط طنين انداز مى گردد; ولى اگر ورق برگردد، امنيت در خطر افتد و حملات دشمن موقعيت دستگاه انتظامى را تهديد نمايد، در چنين موقع، امين و خائن، مؤمن و منافق، راستگو و گزاف گو، از هم جدا شده و شكاف عميقى در ميان افراد پديد مى آيد.

روزى كه اميرمؤمنان(پس از شورش مصريان كه منجر به قتل خليفه سوم گرديد) به خلافت انتخابى از طرف مسلمانان منصوب گرديد عموم مهاجر و انصار را با پيش آمدهاى ناگوار و امتحان هاى سخت و آزمايش هاى صعب، تهديد نمود و چنين فرمود:

«والذى بعثه بالحق لتبلبلنّ بلبلة ولتغربلنّ غربلة ولتساطنّ سوط القدر حتى يعود أسفلكم أعلاكم، وأعلاكم أسفلكم;[1]

سوگند به آن كسى كه پيامبر را به حق فرستاده، به راستى كه درهم آميخته مى شويد و در غربال امتحان از هم جدا مى گرديد و بر هم زده مى شويد، مانند برهم زدن كف گير آن چه را در ديگ طعام است در وقت غليان و جوشش، تا اين كه پست ترين شما، به مقام بلندترين شما و بلندترين شما، به مقام پست ترين شما بازگشت نمايد».

هدف آيه ها علل تشكيل حزب منافق در مدينه است

علل پيدايش اين حزب سرى و غير رسمى را در مدينه در تفسير آيه هاى آينده