بِسيماهُمْ)(الرحمن/41).

كوتاه سخن اين كه: نمونه هاى آثار مثبت و منفى هر يك از كارهاى خوب و بد در زندگى فردى و اجتماعى انسان، در تاريخ گذشته و حال به قدرى روشن است كه جاى هيچ ترديدى را باقى نمى گذارد، از اين جهت ما به همين مقدار بسنده نموده و نمونه هايى از قوانين و سنن كلّى و ثابت حاكم بر زندگى انسان را،از ديدگاه قرآن و روايات، بازگو مى نماييم:

1. مؤمنان و امدادهاى قطعى خدا

(وَلَوْ قاتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الأدْبارَ ثُمَّ لا يَجِدُونَ وَليّاً وَلا نَصيراً سُنَّةُ اللّه الَّتي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللّهِ تَبْدِيلاً)(فتح/22ـ23).

«اگر كافران با (مسلمانان) جنگ كنند، پشت (به شما) نموده (فرار مى كنند) و آنگاه ولىّ و يارى كننده اى براى خود نمى يابند ـ سنت و قانون خدا در گذشته چنين بوده است و اين سنت هرگز تبديل و تغيير پيدا نمى كند».

قانون ثابت و سنت پايدارى كه در اين آيه به آن اشاره شده است، عبارت است از نصرت و پشتيبانى خدا از مؤمنان در رويارويى با دشمن، آنگاه كه دلهاى مسلمانان، سرشار از ايمان به خدا باشد و انگيزه اى جز جلب رضاى او در انديشه آنان نباشد، امدادهاى غيبى خدا به يارى آنها مى شتابد و فتح و پيروزى را نصيب آنان، و دشمن را گرفتار شكست و خذلان، مى نمايد و اين قانون قطعى الهى در بسيارى از آيات قرآن و روايات اسلامى بيان شده است: