به تعبير ديگر: سرودن اشعار مذهبى همراه با اظهار عواطف و تأثر، نوعى همدردى و همراهى با شهيدان راه حق است و از اين طريق خواهان حفظ مكتب آنهاست، مكتبى كه اساس آن را فداكارى در راه دين، و تن ندادن به ذلت وخوارى تشكيل مى دهد. اگر اين مجالس تعطيل شود و ياد شهدا در هر سال تجديد نگردد، مكتب ايثار و شهادت به فراموشى سپرده مى شود. شيعيان با برپا كردن مجالس سوگوارى در ماه هاى محرم و صفر، منطق حسين بن على(عليهما السلام)را كه منطق همه شهداست احيا مى كنند.