4. ابن حجاج بغدادى (392-262 هـ.ق). از شعراى بزرگ عراق مى باشد كه در قصيده اى به مدح اميرمؤمنان(عليه السلام)پرداخته و در حرم آن حضرت در محضر جمعى ايراد كرده است. در آغاز قصيده مى گويد:

يا صاحب القبّة البيضاء فى النجف *** من زار قبرك و استشفى لديك شُفِى

«اى صاحب گنبد سپيد و روشن در سرزمين نجف! هركس قبر تو را زيارت كند و نزد تو (از خدا) شفا بطلبد خدا او را شفا خواهد داد».

اين بيت حاكى از آن است كه در اواخر قرن چهارم، قبر امير مؤمنان(عليه السلام) داراى قبّه و بارگاهى بوده است.

***

6. صيانت قبور در احاديث امامان

رواياتى كه در مورد حفظ قبور و بناى بر آن وارد شده است به چند گروه تقسيم مى شود. اينك همه را از نظر خوانندگان مى گذرانيم تا روشن شود بناى بر قبور نزد ائمه اهل بيت(عليهم السلام)امرى مسلّم بوده و فقيهان شيعه نيز از اين روايات پيروى كرده اند:

گروه نخست: استحباب تعمير قبور

در جوامع حديثى مانند «تهذيب» شيخ طوسى و غيره در استحباب تعمير قبور امامان معصوم، روايت مفصلى وارد شده است كه از نظر خوانندگان مى گذرد:

شيخ طوسى به سند خود از ابوعامر واعظ اهل حجاز چنين نقل مى كند:

«من به خانه جعفر بن محمد(عليه السلام) رفتم و به او گفتم كسى كه به زيارت اميرمؤمنان برود و قبر او را آباد كند چه پاداشى دارد؟

امام صادق(عليه السلام) فرمود: پدرم از پدرش و او از حسين بن على و او از على بن ابى طالب(عليه السلام)نقل كرد كه پيامبر(صلى الله عليه وآله)فرمود: اى على! تو را در سرزمين عراق مى كشند و در آنجا به خاك سپرده مى شوى، على(عليه السلام)مى گويد: به پيامبر(صلى الله عليه وآله)

گفتم: كسانى كه قبرهاى ما را زيارت كنند و در آبادى آن بكوشند و پيوسته به آنجا رفت و آمد كنند چه پاداشى دارند؟

پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: اى اباالحسن! خدا مرقد تو را و مرقد فرزندان تو را بخشى از سرزمين بهشت و قسمتى از خاك آن قرار داده است و خدا دل هاى انسان هاى بزرگوار و برگزيده از بندگان خود را به شما علاقه مند ساخته است. آنان براى تقرب به خدا و اظهار دوستى با پيامبر(صلى الله عليه وآله)، اذيت و آزار را در راه شما پذيرا مى شوند و قبور شما را آباد مى كنند، آنگاه افزود:

على جان! آنان كسانى هستند كه مورد شفاعت من قرار مى گيرند و در حوض (كوثر) بر من وارد مى شوند.

على جان! هر كس قبور شما را آباد سازد و به آنجا رفت و آمد كند، به سان آن است كه سليمان بن داود را در ساختن بيت المقدس يارى كرده باشد، و هر كس قبور شما را زيارت كند پاداش هفتاد حج به جز حجة الاسلام دارد. هر كس از زيارت شما باز گردد، از گناهان پاك مى گردد و به سان كسى است كه تازه به دنيا آمده باشد.

على جان! دوستداران خود را به نعمت هايى كه نمونه آنها را نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده است و نه به خاطر كسى آمده است مژده ده! البته انسان هاى بى ارزش، زائران قبور شما را نكوهش مى كنند. آنان شروران امت من اند و شفاعت من به آنان نمى رسد و در حوض بر من وارد نمى شوند.»[1]