فصل دوازدهم

امام حسن عسكرى (عليه السلام)

يازدهمين اختر آسمان ولايت، حضرت «امام حسن عسكرى» (عليه السلام) فرزند امام على النقى است. وى درمدينه به سال 232 هجرى، ديده به جهان گشود و درروز جمعه هشتم ربيع الأوّل سال 260، درشهر سامرا چشم از جهان بر بست و درخانه خود به خاك سپرده شد.

پدر بزرگوار او، امام هادى، درسال 254 هجرى (يكسال قبل از خلع معتز ازمنصب خلافت) چشم از جهان بر بست و در آن روز منصب امامت و رهبرى به او محول شد، درحالى كه بيش از 22 بهار از عمر شريف او نگذشته بود.

دوران امامت او يكسال مصادف با خلافت معتز و يكسال ديگر مصادف با خلافت «مهتدى» وچهارسال همزمان با خلافت «معتمد» بود.

سياست عباسيان دربرابر پيشوايان، همان سياست شومى بود كه مأمون دربرابر امام هشتم به كار برد. ازاين جهت مى بينيم كه «معتصم» امام جواد ومتوكل، امام هادى را تحت نظر قرار دادند وخلفاى پس از متوكل همين روش را درباره امام هادى وفرزندش امام عسكرى (عليه السلام) به كار گرفتند. هدف اين بود كه امامان دركنار آنان زندگى كنند، تا از تمام كارهاى آنان اطلاعات كافى به دست آورند، به همين جهت امام عسكرى (عليه السلام) مانند پدرش درسامرا تحت نظر بود ومجبور بود كه در روزهاى دوشنبه و پنج شنبه به حضور خليفه بار يابد.