«بگو من در برابر آن (ابلاغ آيين خدا) هيچگونه پاداشى از شما نمىطلبم مگر كسىكه بخواهد راه به سوى پروردگار برگزيند (اين پاداش من است)».
و قول خداوند تعالى: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرى لِلْعالَمِينَ؛[2]
«بگو در برابر اين (رسالت و تبليغ) پاداشى از شما نمىطلبم اين (رسالت) چيزى نيست جز يك يادآورى براى جهانيان».
و قول خداوند تعالى: قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ؛[3]
«بگو هر اجر و پاداشى از شما خواستهام براى خود شماست».
و قول خداوند تعالى وَ ما تَسْئَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ.[4]
منفعت و سود مودّت اهل بيت به خود امت برمىگردد؛ زيرا مودت و دوستى ذوى القربى راه هدايت به سوى خداست و موجب تذكر و بيدارى عالمين و جهانيان است؛ يعنى هر مقدار كه ولايت ايشان در كسى بالاتر باشد هدايت او به سوى خداوند بيشتر است و اين مقام براى فاطمه عليها السلام نيز ثابت است و چرا چنين نباشد كه او بارزترين كسى است كه به عنوان مصداق مودت ذوى القربى است كه حتى پيامبر اكرم در مورد او چنين