امام حسين براى ابن عباس جهت خروج به سوى عراق چنين دليل مىآورد كه پيامبر در رويا چنين امر كرده است.

4. تعداد زيادى از روايات كه در آنها ذوى القربى به اهل بيت كه فاطمه نيز يكى از آنهاست تفسير شده است. [1] در اينجا به يك نمونه بسنده مىكنيم:

صحيحه ابى خالد كابلى از ابى جعفر عليه السلام: «وجدنا فى كتاب على عليه السلام أنّ الأرض للّه يورثها من يشاء من عباده و العاقبة للمتقين أنا و أهل بيتى الذين أورثنا اللّه الأرض و نحن المتّقون و الأرض كلّها لنا». [2]

ابو خالد كابلى از امام محمد باقر نقل مىكند كه فرمود:

«در كتاب امام على عليه السلام چنين آمده است كه زمين به خداوند تعلق دارد و خداوند زمين را براى عدهاى از بندگان برگزيدهاش به ارث خواهد گذاشت (يعنى حكومت زمين به آنها مىرسد) بعد امير مؤمنان مىفرمايد: «من و اهل بيتم كسانى هستيم كه خداوند زمين را براى ما به ارث مىگذارد و ما متقون هستيم و همه زمين براى ماست».

5. در جهت پنجم بحث رواياتى ذكر مىشود كه مراد از وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ در ابتدا حضرت فاطمه است.

جهت پنجم: فاطمه؛ بارزترين افراد ذوى القربى

در آيه شريفه وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ هم از

[1] . وسائل الشيعه و كتب اربعه، ابواب خمس و انفال.

[2] . كافى، ج 1، ص 7.