شمارش است و بحمد اللّه تا آخر زمان چنين خواهد بود. اين دقيقا مطابق شأن نزول سوره است و آن اينكه عاص بن وائل موقعى كه عبد اللّه فرزند خردسال رسول اكرم از دنيا رفت آن حضرت را ابتر ناميد و قريش مىگفتند محمد صنبور [1] است كه خداوند براى دلدارى به رسولش و نابودى آرزوى كفار اين سوره را نازل فرمود. [2]

و فخر رازى هم از علماى اهل سنت همين نظر را دارد و مىگويد: كوثر اشاره به اولاد و فرزندان رسول خدا دارد زيرا اين سوره در برابر كسانى نازل شد كه آن حضرت را به بىفرزندى مذمّت مىكردند و معناى آيه اين است كه خداوند به او نسلى اعطا خواهد كرد كه در همه زمانها خواهند بود و ببين كه چهبسيار از اهل بيت پيامبر كشته شدند و با اينهمه جهان از اولاد پيامبر مملو مىباشد اما از بنى اميّه حتى يك نفر هم باقى نمانده است. [3]

و در حالحاضر هم مراكز سرشمارى جمعيت اعلام مىدارند كه يك ششم ساكنين مغرب عربى از سادات بنى فاطمه و از نسل امام حسن مجتبى مىباشند يعنى پنج ميليون از 30 ميليون نفر.

و اين آشكارترين نمونههاى كوثرى است كه آيه كريمه به آن اشارت مىورزد. زيرا اين عطاء كثير مىباشد كه مقتضى سپاسگزارى و برپا داشتن نماز و دعا و ثناى خداوند از جانب نبىّ اكرم مىباشد و مخفى نيست

[1] . صنبور: بىريشه و تنها.

[2] . تفسير جوامع الجامع، ص 553.

[3] . تفسير فخر رازى، ج 16، ص 118.