مقام ششم: مباهات خداوند به فاطمه عليها السلام

از سوره مباركه كوثر به روشنى برمىآيد كه مقصود از كوثر، شخص فاطمه زهرا است و مقتضاى سياق آيه اين است كه در مقابل، كسىكه دشمنى با پيامبر كرده بود بايد ابتر و بدون ذرّيه باشد؛ به خلاف پيامبر اكرم كه او داراى كوثر است؛ يعنى نسلى كثير و فراوان كه عبارت باشد از فاطمه زهرا و ذرّيه پاك او و مقتضاى مقابله همانا كثرت دودمان مىباشد و الّا مقابله بىفايده بود و نفى و اثبات بر يك چيز وارد نمىشوند. البته با تأويل كوثر به اينكه نهرى در قيامت است كه پيامبر اكرم به وسيله آن امتش را سيراب مىنمايد منافات ندارد، زيرا كلام در محل نزول آيه است و همه مسلمين در شأن نزول سوره اتفاق دارند.

علامه طبرسى در تفسير جوامع الجامع در ذيل آيه كريمه إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ مىگويد: مراد از كوثر، زيادى نسل و دودمان است كه در نسل و فرزندان فاطمه زهرا آشكار مىگردد، زيرا تعداد آنها غير قابل