خمس آن را نداده; بايد خمس آن را بدهد.

(مسأله 1453) اگر به واسطه قناعت كردن، چيزى از مخارج سال انسان زياد بيايد، بايد خمس آن را بدهد.

(مسأله 1454) كسى كه ديگرى مخارج او را مى دهد، بايد خمس تمام مالى را كه به دست مى آورد بدهد. ولى اگر مقدارى از آن را خرج زيارت و مانند آن كرده باشد فقط بايد خمس باقيمانده را بدهد.

(مسأله 1455) اگر ملكى را بر افراد معينى مثلاً بر اولاد خود وقف نمايد. چنانچه در آن ملك زراعت و درختكارى كنند و يا اجاره دهند و از آن چيزى به دست آورند و از مخارج سال آنان زياد بيايد، بايد خمس آن را بدهند.

(مسأله 1456) اگر مالى را كه فقير بابت خمس گرفته وتملك كرده از مخارج سالش زياد بيايد، خمس ندارد . ولى اگر از مالى كه به او داده اند منفعتى ببرد، مثلاً از درختى كه بابت خمس به او داده اند ميوه اى به دست آورد، بايد خمس مقدارى كه از مخارج سالش زياد مى آيد، بدهد.

(مسأله 1457) اگر با عين پول خمس نداده جنسى را بخرد يعنى بفروشنده بگويد اين جنس را به اين پول مى خرم معامله صحيح است، و به جنسى كه با اين پول خريده است، خمس تعلق مى گيرد.

(مسأله 1458) اگر جنسى را بخرد و بعد از معامله قيمت آن را از پول خمس نداده بدهد، معامله اى كه كرده صحيح است. و خمس پولى را كه به فروشنده داده بايد از مال ديگر بپردازد.

(مسأله 1459) اگر مالى را كه خمس آن داده نشده بخرد، خمسش به عهده فروشنده است و بر خريدار چيزى نيست.

(مسأله 1460) اگر چيزى را كه خمس آن داده نشده به كسى ببخشند پنج يك آن به عهده خود بخشنده است،و با اين تصرّف خمس به ذمّه او تعلق مى گيرد و چيزى بر گيرنده نيست.