در حال ناچارى اشكال ندارد و احتياط واجب آن است كه با پارچه طلاباف هم ميّت را كفن نكنند مگر در حال ناچارى.

(مسأله 500) اگر كفن ميّت به نجاست خود او، يا به نجاست ديگرى نجس شود، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببرند و يا عوض كنند.

(مسأله 501) كسى كه براى حج يا عمره، احرام بسته اگر بميرد، بايد مثل ديگران كفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشكال ندارد.

احكام حنوط

(مسأله 502) بعد از غسل، واجب است ميّت را حنوط كنند. يعنى به پيشانى و كف دست ها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بگذارند. و مستحب است به سر بينى ميّت هم كافور بمالند و بايد كافور، ساييده و تازه باشد و اگر به واسطه كهنه بودن، عطر او از بين رفته باشد كافى نيست.

(مسأله 503) احتياط مستحب آن است كه اول كافور را به پيشانى ميّت بمالند و در جاهاى ديگر هم ترتيب لازم نيست.

(مسأله 504) كسى كه براى حج، احرام بسته است، اگر پيش از تمام كردن سعى صفا و مروه بميرد، حنوط كردن او جايز نيست و نيز اگر در احرام عمره پيش از آن كه موى خود را كوتاه كند بميرد نبايد او را حنوط كنند.

(مسأله 505) زنى كه شوهر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده، اگرچه حرام است خود را خوشبو كند ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.

(مسأله 506) مكروه است ميّت را با مشك و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو كنند يا براى حنوط اينها را با كافور مخلوط نمايند.

(مسأله 507) مستحب است، قدرى تربت حضرت سيّد الشّهدا(عليه السلام) را با كافور مخلوط كنند ولى بايد از آن كافور به جاهايى كه بى احترامى مى شود نرسانند و نيز بايد تربت به قدرى زياد