درس دوازدهم: وظايف متقابل همسران (3)

رفق و مدارا

يكى ديگر از وظايف اخلاقى همسران نسبت به يكديگر رفق و مداراست؛ بدين معنا كه در مقابل عيبها و كاستيهاى همسر و رفتار ناخوشايند او برخورد تند و خشن نداشته باشيم و با صميميّت و دوستى با او رفتار كنيم.

طبيعى است كه هر يك از زن و مرد در رفتار و گفتار و اخلاق خود كاستيهايى دارند كه از نظر ديگرى ناخوشايند تلقّى مى‌شود. و هر كدام در مقابل كاستيها و ناملايمات رفتارى و گفتارى ديگرى مى‌تواند دو گونه موضع‌گيرى كند؛ يا رفتار نامطلوب او را تحمّل نكرده، با برخوردى تند، خواستار تغيير رفتار و گفتار او شود و بر انجام اين كار سرسختى نشان داده و اصرار ورزد و يا اينكه بزرگوارانه از رفتار ناپسند او چشم‌پوشى كرده، چنان با وى رفتار كند كه او متوجّه اشتباه خود شده، از كرده‌اش پشيمان شود و رفتار همسر را دوستانه و صميمى ببيند. رفتار اخير مداراى با همسر ناميده مى‌شود.

البتّه معناى مداراى با همسر اين نيست كه نسبت به عيبها و رفتار ناپسند او بى‌اعتنا باشيم، بلكه بدين معناست كه در مورد اصلاح همسر ملاحظه ظرفيّت او را كرده، بيش از توانش از او انتظار نداشته باشيم و بطور كلّى در مورد ويژگيهاى نامطلوب او رفتارى بزرگوارانه پيشه كنيم.

اهميّت مدارا

مداراى با همسر از اصول مهم زندگى مشترك به شمار مى‌رود و رعايت نكردن آن منشأ نابسامانيهاى فراوان در زندگى خانوادگى است. مداراى با همسر گرچه وظيفه‌