«كَفى‌ بِفِعْلِ الْخَيْرِ حُسْنَ عادَةٍ»[1]

عادت نيكو براى انجام عمل نيك، كفايت مى‌كند.

ب- مظاهر خوش اخلاقى‌

در محيط خانه و خانواده، به صورتهاى گوناگون مى‌توان خوش اخلاقى را نشان داد و محبّت و صميميت را به ارمغان برد. اينك دو جلوه زيباى خوش اخلاقى را كه تأثير بسيارى در ايجاد انس و مودّت ميان همسران دارد، توضيح مى‌دهيم.

1- نرمخويى‌

از ويژگيهاى افراد مؤمن، نرمخويى و رفتار توأم با ملاطفت و فروتنى است. امير مؤمنان 7 فرمود:

«انَّ الْمُؤْمِنينَ هَيِّنُونَ لَيِّنُونَ»[2]

همانا مؤمنان، فروتن و نرمخويند.

رفتار زن و شوهر براساس نرمخويى، بذر دوستى و صفا را در دل مى‌كارد و كينه و اختلاف را از بين مى‌برد. همان حضرت فرمود:

«وَ مَنْ تَلِنْ حاشِيَتُهُ يَسْتَدِمْ مِنْ قَوْمِهِ الْمَوَدَّةَ»[3]

هركس خوى نرم‌ترى دارد از محبّت دايمى دودمانش برخوردار خواهد بود.

با نرمخويى، توفيق انسان در زندگى توأم با صلح و آرامش بيشتر مى‌شود، زيرا بازتاب منفى نداشته، موجب همكارى ديگران با انسان نرمخو خواهد بود. گاهى هم نرمخويى با افراد خشمناك و درشتخو، مايه خوش رفتارى آنان مى‌گردد. اين مسأله در محيط خانواده به شكل بارزترى خودنمايى مى‌كند، بدين جهت، نرمخويى بهترين روش براى موفقيّت در خانواده و پرهيز از اختلافات و درگيرى است. امير مؤمنان 7 فرمود:

[1] - شرح غررالحكم، ج 4، ص 577

[2] - همان، ج 2، ص 540

[3] - بحارالانوار، ج 40، ص 163