4- اعتماد به نفس و جلب اطمينان‌

5- زمينه‌سازى استقلال و ...

عوارض محروميّت از محبت‌

محروميت كودك از محبت پدر و مادر، عوارض ناگوارى را در سنين مختلف نصيب او مى‌سازد كه عقده‌هاى روانى، اضطراب خاطر، انحراف، خشونت، اختلال در روابط، بدبينى و نارسايى در رشد، از جمله آن عوارض مى‌باشد.

هشدارهاى تربيتى در به كارگيرى محبت‌

ابراز محبت نسبت به فرزند، منحصر به دوران طفوليت وى نيست، بلكه انسان هميشه نيازمند به محبت ديگران است. از اين رو، نوجوانان و جوانان نيز بايد از ناحيه والدين مورد عطوفت و مهربانى قرار گيرند.

2- مسلمانان موظّفند نسبت به كودكان يتيم و بى‌سرپرست همچون فرزندان خود ابراز محبّت نموده و به همان مقدار كه فقر مالى آنها را برطرف مى‌سازند، فقد محبت آنان را نيز با مهرورزى تأمين كرده و كمبودهاى عاطفى آنان را جبران كنند.

رسول گرامى اسلام 6 مى‌فرمايد:

«كُنْ لِلْيَتيمِ كَالْابِ الرَّحيمِ»[1]

نسبت به يتيم مانند پدرى مهربان باش.

امير مؤمنان على 7 فرمود:

«ما مِنْ مُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ يَضَعُ يَدَهُ عَلى‌ رَأْسِ يَتيمٍ الَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ شَعْرٍ مَرَّتْ يَدُهُ عَلَيْها حَسَنَةً»[2]

هيچ زن و مرد مؤمنى نيست كه دست بر سر يتيم بكشد، مگر آنكه خداوند در مقابل هر مويى كه از زير دستش رد مى‌شود، ثوابى براى او مى‌نويسد.

[1] - بحارالانوار، ج 77، ص 173

[2] - همان، ج 75، ص 4