درس هشتم: جاه طلبى

«جاه‌طلبى» به معناى به دست آوردن منزلت در دل مردم است؛ به اين شكل كه آنان را به كمال حقيقى خود يا شبيه به آن از قبيل: علم، عبادت، تقوا، زهد، شجاعت، سخاوت، قدرت، مديريت و مانند آن، معتقد سازد تا از او فرمان ببرند.

تسخير دلها و به اطاعت واداشتن آنها بستگى به اعتقاد مردم به كمالات شخصى جاه‌طلب دارد، هر چه اعتقاد و اطاعت آنها بيشتر باشد، خوشحالى و جاه‌طلبى او نيز افزونتر است. همچنين است مدح و ثنايى كه نسبت به وى ابراز مى‌شود.

منشأ جاه‌طلبى ممكن است «قوّۀ غضب» يا «قوّۀ شهوت» يا هر دو باشد. [1]

دوستى جاه و مقام، تا حدّى كه نياز ضرورى و مشروع انسان را