لازمۀ پيشگيرى آن خطر، فاش كردن رازهاى فرد و يا افرادى باشد.

چون حفظ نظام مهم تر است، فاش كردن رازها مجاز مى‌شود.

رسول گرامى اسلام(ص) فرمود:

هرگاه پس از من شبهه افكنان و بدعتگذاران را ديديد، آشكارا از آنان دورى جوييد، زياد از آنان بدگويى كنيد و به آنان بتازيد و متّهمشان كنيد، تا از تبهكارى در اسلام منصرف شوند و مردم ازآنان حذر كنند و بدعتهايشان را ياد نگيرند. [ آنگاه ] خداوند در ازاى اين كار به شما پاداش مى‌دهد و مقامتان را در آخرت بالا مى‌برد. [1]

د - در مقام استشاره

فردى كه براى خدمت در نهاد و يا ارگانى داوطلب شده است و در زمان گزينش وى از ديگرى سؤالاتى نسبت به وى به عمل مى‌آيد و او مى‌داند كه وجود اين شخص در آن نهاد يا ارگان به زيان و ضرر نظام مى‌باشد، مى‌تواند رازهاى وى را - كه مربوط به موضوع است - فاش سازد، چنان كه تحقيق و بررسى ارگانها و نهادهاى انقلابى در اين زمينه تا تحصيل اطمينان به صلاحيت شخص براى خدمت، اشكالى ندارد. [2]

رسول گرامى اسلام(ص) مى‌فرمايد:

اَتَرْغَبُونَ عَنْ ذِكْرِ الْفٰاجِرِ حَتّٰى لاٰ يَعْرِفَهُ النّٰاسُ، اذْكُرْهُ بِمٰا فِيهِ يَحْذَرْهُ النّٰاسُ. [3]