رذيلۀ شيطانى و خطرناك نفاق، دل را بيمار مى‌كند، آشفتگى و ناامنى روحى مى‌آورد، زندگى دو سرا را ويران مى‌سازد، فرد را رسواى خاص و عام مى‌كند و فتنه‌انگيزى، خيانت، جنايت، وطن‌فروشى، دروغ، تهمت، غيبت و صدها نوع گناه ديگر را در پى مى‌آورد و به تعبير امام على(ع):

اَلنِّفٰاقُ يُفْسِدُ الْايٖمٰانَ [1] و اَلنِّفٰاقُ شَيْنُ الْاَخْلاٰقِ. [2]

نفاق، ايمان را تباه مى‌كند. نفاق، ننگ و ويرانى اخلاق است.

و دربارۀ منافق نيز مى‌فرمايد:

اَلْمُنٰافِقُ لِنَفْسِهِ مُدٰاهِنٌ وَ عَلَى النّٰاسِ طٰاعِنٌ. [3]

منافق، خود را گول مى‌زند و از مردم عيب‌جويى مى‌كند.

خطر بروز

پيچيدگى و سيستمى بودن كارهاى اطلاعاتى، نيروهاى مجموعه را در چارچوب تشكيلات به كارها و برخوردهاى ويژه، مخفيكارى، كنايه و... وادار مى‌كند كه به جاى خود، پسنديده و ضرورى است.

نيروى اطلاعاتى گاهى در حيطۀ كارى خود بايستى با سوژه، متهم و مجرم، با زبانى خاص سخن بگويد، بگونه‌اى خاص رو به رو شود،