اسم الکتاب : با كاروان حسينى(ج2) المؤلف : طبسی، محمد جعفر الجزء : 1 صفحة : 14
امويان را داشت؟ يا آن كه مىخواست با استفاده از ماههاى حج در مكه نداى اين قيام مبارك را به همه جهان اسلام آن روز برساند و اهدافش را بشناساند؟ چنانچه اهل بيت عليهم السلام در مكه مكرمه پايگاه مردمى قابل توجهى از دوستان خود مىداشتند، پژوهشگر متفكر نيز مىتوانست كه به بخش نخست پرسش فوق پاسخ مثبت بدهد، يا ميان محتواى هر دو بخش پرسش را جمع كند، ولى آيا در آن هنگام چنين پايگاهى وجود داشت؟ با كمال تأسف بايد گفت كه چنين پايگاهى براى امام حسين عليه السلام و پيش از او براى برادرش امام حسن (ع) و پيش از هر دوى آنها براى پدرشان امام على عليه السلام وجود نداشت. زيرا جنگهاى صدر اسلام مانند بدر و احد و ديگر جنگها، قلب تيرههاى گوناگون قبيله قريش را از كينه اميرالمؤمنين، على عليه السلام و خاندانش پر ساخته بود. در نتيجه بر دشمنى با آنان پاى فشردند و با آن بزرگواران به شدت مبارزه مىكردند؛ چرا كه نمىتوانستند، على عليه السلام را كه سركشان و پهلوانانشان را از پاى درآورده بود از ياد ببرند. چگونه مىتوانستند او را فراموش كنند و حال آن كه «وى پرچمدار رسول خدا صلى الله عليه و آله و مهاجران بود» «1»؛ چگونه قريش مىتوانست على را فراموش كند، در حالى كه وى، به تعبير امام زين العابدين عليه السلام و ابن عباس، اوّلشان را به آتش افكنده و برگردن آخرشان قلاده ننگ بسته بود. «2» چگونه مىتوانست او را دوست داشته باشد، درحالىكه وى طى جنگهاى بدر و احد، هفتاد تن از سرانشان را كه فلك به دماغشان نمىآمد، جام مرگ نوشانده بود. اين موضوع را پسر عمر يادآور شد؛ اميرالمؤمنين، على عليه السلام، درپاسخ او فرمود: ما تَرَكَتْ بَدْرُ لَنا مُذيقاً وَلا لَنا مِنْ خَلْفِنا طَريقاً «3» [جنگ] بدر براى ما [روز] خوش نگذاشت و راهها را از پشت بر ما بست. على بن حسن بن فضال از پدرش نقل مىكند: از ابى الحسن عليه السلام درباره اميرالمؤمنين عليه السلام
اسم الکتاب : با كاروان حسينى(ج2) المؤلف : طبسی، محمد جعفر الجزء : 1 صفحة : 14