فصل چهارم: سينما و فيلم

هنر سينما و صنعت فيلم‌سازى محصول تمدن صنعتى بشر است. تاريخ هنر با به‌كارگيرى ماشين، صاحبِ هنر سينما شد و با استفاده از تكنولوژى معاصر، قابليت‌ها و توان‌هاى سحرآميزى به آن بخشيد كه آن را در ميان هنرها و زبان‌هاى تصويرى، در قلۀ محبوب‌ترين و مقتدرترين هنرها نشاند.

1. اهميت سينما

در توجه به توانايى اين هنر و قدرت اعجاز آن در تسخير روح و قلب و ذهن تماشاگر، كافى است بدانيم صنعت فيلم آمريكا نه فقط چهارمين صنعت بزرگ ايالات متحدۀ آمريكا است كه ارتش چهارم دولت نيز هست. [1]

يكى از خصوصيات مهمّ هنر فيلم-كه به وسيلۀ آن مى‌تواند با مخاطب رابطه‌اى عميق برقرار كند و بر روح و جان او مسلط شود-ايجاد عمل روانىِ «يكى شدن» با اثر هنرى است. بديهى است همۀ هنرها در صدد ايجاد اين رابطه روانى با مخاطب خود هستند، امّا سينما در اين باره به قلّه، قدرت و مهارتى دست يافته است كه دسترسى به آن‌ها براى ساير هنرها ممكن نيست. آيزنشتاين، سينماگر روسى، در همين باره مى‌گويد: