1. شكل‌هاى موسيقى رزمى

موسيقى رزمى در دوران دفاع مقدس در چهار شكل توليد مى‌شد: سرودها، مارش نظامى، موزيك متن فيلم‌هاى جنگ و قطعات سمفونيك (موسيقى بدون كلام) . البته بيش‌ترين سهم موسيقى جنگ در سه قسم اوّل جاى مى‌گرفتند و قطعات سمفونيك پس از پايان جنگ به سفارش مسؤولان جشنوارۀ دفاع مقدّس و براى زنده نگه‌داشتن حال و هواى حماسى دفاع ساخته شد. آقاى احمدى از مسؤولان اوّلين جشنوارۀ موسيقى دفاع مقدّس مى‌گويد:

تمام موسيقى‌هايى كه به‌نوعى در خدمت دفاع مقدّس قرار گرفته‌اند، ما مى‌توانيم به عنوان موسيقى جنگ بشناسيم؛ چه به شكل سرود، يا تصنيف و يا سمفونى و حتّىٰ نوحه‌هاى جنگى كه به هر حال براى خودشان ملودى‌هاى خاصى داشته و از قواعد بسيار سادۀ موسيقى پيروى مى‌كردند. [1]

وى در اين‌باره تصنيف «اندك‌اندك جمع مستان مى‌رسند» را مثال مى‌زند؛ تصنيفى كه با سازهاى سنتى و همان قواعد اجرا شده بود، امّا از آن‌جا كه تصنيفى ريتميك بود، خود به خود در دفاع مقدّس به عنوان موسيقى رزمى جا افتاد.

آقاى حقيقى، يكى ديگر از مسؤولان اوّلين جشنوارۀ موسيقى دفاع مقدّس، با اشاره به مارش نظامى مى‌گويد:

وقتى راديو اين مارش را پخش مى‌كرد، مردم ما در پشت جبهه مى‌دانستند كه اتفاقى در خطوط نبرد افتاده و همه آماده مى‌شدند تا اخبار پيروزى‌هاى فرزندان رزمندۀ خودشان را بشنوند. اين مارش جز اين كه جنبۀ اطلاع‌رسانى داشت و مردم را از اخبار خطوط مقدّم باخبر مى‌كرد، در بطن خود جنبۀ تهييج‌كننده و تشويق‌كننده‌اى داشت؛ همۀ مردم با شنيدن آن به سراغ