واقعيت تحميلى بودن جنگ،از قابليت‌هاى اساسى تبليغات جنگِ ما را تشكيل مى‌داد.در عامل دينى بودن نظام در امر تبليغات جنگ از فرمول زير استفاده مى‌شد:

(عينى) (غير عينى) (غير عينى)

-بيان آرمان‌ها و تكاليف

-بيان واقعيت‌ها در چارچوب

ايجاد تشابه ميان وضع موجود

و وقايع پيشين

تحريك عواطف دينى

مشاركت مردم

لا لا

بدين ترتيب،دست اندركاران تبليغات جنگ براى اين كه عنصر اجتماعى و مردمى را تحت تأثير قرار دهند،اولاً،متكى به ايمان و اعتقاد درونى مردم بودند و ثانياً،از امور و تعابير ماوراى طبيعى و سمبل‌هاى غير مادى براى برانگيختن مردم استفاده مى‌كردند.از اين رو،مى‌توان گفت كه تبليغات ما در اين حالت،نقش روشنگرانه‌اى را براى مخاطب انجام مى‌داد.مدل يادشده هر چند ممكن است به وسيلۀ تبليغات امروزى نيز مورد استفاده قرار گيرد،اما اساساً از آنِ حوزۀ دعوت و تبليغ دينى است.

در به كارگيرى قابليّت«تحميلى بودن جنگ»در امر تبليغات،بيش‌تر به عنوان طرح كردن واقعيت‌هاى عينى پرداخته مى‌شد مانند اين كه«ما خواهان جنگ نبوديم»،«عراق از پيش خود را آماده كرده بود»،«گسترش حضور نيروهاى خارجى،برخورد در خليج فارس را اجتناب‌ناپذير مى‌سازد.»؛چنان‌كه حضرت امام در همين زمينه چنين فرمود:

اگر صدام به ما حمله نكرده بود،ما كارى به عراق نداشتيم،عراق برادر ماست.

امروز هم ملت عراق برادر ما هستند.ما با ملت عراق مخالفتى نداريم.او (صدام) است كه دارد ما را مى‌ترساند كه به شهرهاى شما حمله خواهيم كرد. [1]