ديدار با امام در روح رزمندگان و فرماندهان تحول شگرفى ايجاد مى‌كرد. با ديدار امام تمام فشارهاى روحى و روانى كه در حوادث مختلف جنگ براى آنان پيش آمده بود، يك‌جا برطرف مى‌شد؛ چنان‌كه گويى اصلاً هيچ سختى و مشقتى در كار نبوده است. حالات يكى از فرماندهان بعد از ملاقات با حضرت امام چنين وصف شده است:

با سرى پرشور به طور روزمره در مراحل مختلف، مسائل مربوط به عمليّات را پيگيرى مى‌كرد و در وضعيت خاص روحى به‌سر مى‌برد، زيرا چند روز پيش از آغاز عمليّات والفجر مقدماتى، همراه با فرماندهان به ملاقات حضرت امام مى‌رود و تجديدقواى روحى مى‌كند و با توانى مضاعف به منطقه باز مى‌گردد. [1]

2-7. پاداش عمليّات

سختى برخى از عمليّات‌ها در دفاع مقدّس، و دستاوردها وموفقيت‌هاى رزمندگان ايثارگر در انجام آن‌ها، فرماندهان قرارگاه‌ها را به اعطاى پاداش به آنان وامى‌داشت؛ پاداشى كه نشاط و شادابى پيش از عمليّات را به آنان بازمى‌گرداند و مزد و اجرى براى تحمل زحمات بى‌شائبۀ شبانه‌روزى آنان بود. اين پاداش، ملاقات و ديدار با حضرت امام بود كه مرغ دل رزمندگان به آرزوى ديدن رويش پر مى‌كشيد. از جملۀ اين عمليّات‌ها، عمليّات والفجر 2 است كه شهيد صياد شيرازى در بارۀ آن مى‌گويد:

محور عمليّات داراى ارتفاعات بسيار كوهستانى بود و در بعضى جاها برف‌گرفتگى وجود داشت. عمليّات قرار بود از دو جناح انجام گرفته و نيروها به صورت عمليّات احاطه‌اى، دو بازوى همديگر را در منطقۀ دربند الحاق