نمايند و يا همانند شهيد حسين فهميده با شجاعت تمام نارنجك بر خود بسته و تانك دشمن را منهدم نمايد. اين شجاعت‌ها تشبّه به شجاعت كم‌نظير امام بود كه فرمود:

واللّه تا حالا نترسيده‌ام! آن روز هم كه [به زندان] مى‌بردندم، آن روز هم آن‌ها (مأموران) مى‌ترسيدند، من آن‌ها را تسليت مى‌دادم. [1]

فرماندهان با تحسين شجاعت و دلاورى رزمندگان، آن را با دلاورى‌هاى امام مقايسه مى‌كردند. آيةالله هاشمى رفسنجانى، فرمانده وقت قرارگاه خاتم‌الانبيا، در وصف رزمندگان در عمليّات كربلاى 5 مى‌گويد:

اين بچّه‌هايى كه اين‌جور خط دشمن را شكستند، من هرچه فكركردم اين‌ها را با چى مقايسه كنم، ديدم فقط با امام قابل مقايسه‌اند. [2]

يكى از رزمندگان در خاطرات خود مى‌نويسد:

افراد كومله روى تنۀ درختى نوشته بودند كه ما كردستان راتصرف مى‌كنيم و همۀ شما را مى‌كشيم. شهيد جمالى به بچّه‌ها گفت: روى همان تنۀ درخت بنويسيد «تا ما زنده هستيم، چنين اجازه‌اى نمى‌دهيم و از شهادت هم هراسى نداريم؛ شما هم هيچ غلطى نمى‌توانيد بكنيد» به‌راستى بوى عطر كلام امام از سخن شهيد به مشام مى‌رسيد كه در برابر تهديدات استكبار جهانى فرمود: «آمريكا هيچ غلطى نمى‌تواند بكند» . [3]