و ملكوتى مى‌درخشد. مگر اين، جلوۀ همان خلقت نيست كه ابراهيم خليل‌الرحمن را مفتخر كرد و بارقه‌اى از مقام حبيب‌اللهى نيست كه در تارك افضل موجودات مى‌درخشد؟ و مگر نازلۀ مقام ولى‌اللهى نيست كه از اميرالمؤمنين تا خاتم‌الاوليا. . . اگر هست (كه هست) با چه بيان مى‌توان حول آن گرديد و با كدام چشم بشرى مى‌شود اين جلوه را ديد؟ پس بهتر است كه منِ قاصر با تقديم السّلام عليكم يا خاصّة اولياءاللّه دم فرو بندم و اين كرامت بزرگ براى مجاهدان فى سبيل‌اللّه است؛ چه شهيد يا پيروز شوند يا نشوند. [1]

11-13. تقدير از ايثارگران و شهيدان

حضرت امام افزون بر رزمندگان، از جانبازان، آزادگان وشهيدان سرفراز دفاع مقدس نيز تقدير مى‌نمود. ايشان در وصف جانبازان دفاع مقدّس مى‌فرمود:

ملت شريف ايران به شما جانبازان و فداكاران افتخار مى‌كند. شما ياد فداكاران صدر اسلام را تجديد نموديد. مجاهدت افتخارآميز شما الگو براى مجاهدين در طول تاريخ است. [2]

رزمندگانى كه در دفاع مقدّس به اسارت درمى‌آمدند، در برابر وحشيانه‌ترين شكنجه‌هاى مزدوران دشمن مردانه استقامت مى‌كردند. حضرت امام در يكى از نامه‌هايى كه به آزادگان نگاشت، اين چنين فرمود:

از سلامت شما خوشحال و از خداوند تعالى خواستارم به‌زودى‌به وطن خود مراجعت نماييد. قلم من قاصر است كه از دلاورى و بزرگوارى شما عزيزان قدردانى نمايم. [3]