حقيقت آن است كه همۀ اعتباريات از يك مقوله نيستند.اعتباريات از اين لحاظ كه آيا در حقايق و واقعيت‌هاى خارجى و نفس‌الامرى،اعم از طبيعى و ماوراى طبيعى ريشه دارند يا نه،دو دسته كاملاً مستقل و متمايزند:دسته اول اعتبارياتى هستند كه از خاستگاه و پشتوانۀ حقيقى برخوردارند.به عقيدۀ ما ارزشهاى الهى،دينى و اخلاقى از جمله ارزش‌هاى دفاع مقدس و بسيارى از ارزش‌هاى حقوقى،ارزش‌هايى‌اند كه در واقعيت‌ها ريشه دارند و به امورى مانند سليقه‌هاى فردى و قراردادهاى اجتماعى وابسته نيستند.

بر اين اساس،اشيا-دست كم پاره‌اى از آنها-از آن نظر كه در درون خود كمابيش مستحق طلب انسان و حائز قدر و قيمت‌اند،ارزشمند هستند.ارزش يك شىء ما را به خود فرامى‌خواند،و شوقمان را برمى‌انگيزد.بدين سان،اين نوع ارزش‌ها،مطلق و غير نسبى‌اند و از اعتبارى كه ما بر آنها مى‌نهيم بى‌نيازند.اينها وجود خارجى دارند و ثابت‌اند و از خارج بر روح ما عرضه مى‌شوند.به قول ارسطو:

چنان نيست كه شىء بدان سبب كه ما آن را مى‌خواهيم خوب باشد،بلكه بدان سبب كه خوب است ما آن را مى‌خواهيم. [1]

دستۀ دوم،اعتبارياتى‌اند كه از خاستگاه و پشتوانۀ حقيقى بى‌نصيب‌اند و تنها بر ذوق و سليقه اشخاص تكيه دارند.از اين رو قراردادى‌اند و بود و نبود آنها به پذيرش همگانى بسته است.براى همين،نسبى و ناپايدارند و جوامع انسانى به مقتضاى سليقه و خواست‌هاى خود، آنها را مى‌سازند.اين نوع ارزش‌ها كه ارزش‌هاى اجتماعى نام دارند،ممكن است در جامعه‌اى ارزش باشند ولى در جامعه ديگرى ارج و منزلتى نداشته باشند.حتى در يك جامعه،برخورد گروهى تا گروهى ديگر با آنها متفاوت باشد. [2]

3.ارتباط متقابل نظام سياسى و ارزش‌ها

ارزش‌ها و نظام سياسى رابطه‌اى دو سويه دارند:از سويى نظام سياسى براساس ارزش‌هاى