امام راحل (قدس سره) جلودارى روحانيان براى هدايت جامعه را تكليف آنان مى‌دانند:

...بايد ما بدانيم كه همه مكلف هستيم،علماى اسلام مكلفند در صف جلو،وظيفۀ آنها زيادتر از ديگران است.وظيفۀ آنها هدايت جامعه است.الآن ما احتياج داريم به اينكه جامعه را هدايت كنيم. [1]

روحانيت بايد عضو فعال جامعه باشد و مردم را هدايت و ارشاد نمايد.شما آقايان هم بر امور جارى محل خودتان نظارت داشته باشيد و مردم را هدايت كنيد. [2]

1.وظايف فردى

1-1.خودسازى و تهذيب

قرآن مجيد يكى از رسالت‌هاى پيامبران را تزكيه و تهذيب مردم مى‌داند. [3]روحانيان كه وارثان و ادامه دهندگان رسالت پيامبر(ص) و امامان معصوم(ع)اند نيز وظيفۀ خطير تربيت انسان را برعهده دارند.بديهى است كه تربيت و تزكيۀ ديگران متوقف بر آن‌است كه خودِ مربى داراى نفس مهذب و تزكيه شده باشد. [4]خداوند در سورۀ بقره،آيۀ 44،كسانى را كه ديگران را به خوبى دستور مى‌دهند اما خويشتن را فراموش مى‌كنند،مذمت مى‌كند: «أَتَأْمُرُونَ الْنَّاسَ ب‌ِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ.» از اين رو،نخستين رسالت روحانيان به عنوان حافظان و مروجان ارزش‌هاى اسلامى آن است كه قبل از همه،به خودسازى و تزكيۀ جان خود همّت بگمارند.

امام وارستگان و معلم بزرگ انسانيت على عليه‌السلام وظيفۀ خطير پيشوايان را چنين بيان مى‌كند:

مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنّاسِ إماما فعليه أن يَبدَأَ بِتعليم نَفسِهِ قَبلَ تَعليمِ غيره،وَلْيَكُن تأديُبه بِسيرتِهِ قَبلَ تأديبِهِ بلسانه... [5]