معضلات و بن‌بست‌هاى پرشمارى مواجه مى‌شوند.مقام معظم رهبرى،حكومت منهاى مردم را به معناى تمام شدن و فناى همه چيز مى‌دانند.از اين رو،براى پرهيز از جدايى مردم از مسئولان رهمنودهايى را براساس آموزه‌هاى اسلامى ارائه مى‌دهند:

ما بايد وصل خودمان را با مردم روز به روز بيش‌تر كنيم...من دغدغه دارم كه مبادا با قدرناشناسى ما،آنچه كه امروز مثل يك نعمت بى‌دريغ الهى در اختيار ماست،از ما گرفته بشود.و اگر گرفته شد،ما هيچ چيز نداريم.اين را بدانيد،هيچ چيز نداريم،يعنى وضع كشور ما به خصوص وضع جمهورى اسلامى ايران،يعنى كشور ايران با نظام جمهورى اسلامى به نحوى است كه اگر رابطه قلبى نباشد،اين كشور قابل اداره نيست. [1]

برخى از مهم‌ترين راه‌كارهاى حفظ و نشر روحيه مردمگرايى:

1-9.خدمتگزارى بى‌منت و شبانه‌روزى:

در فرهنگ اسلامى و علوى،منصب و مقام،مسئوليت و امانت است.از اين رو،كارگزاران نظام اسلامى بايد بى‌منت و سستى،اداى امانت و انجام وظيفه كنند.در نظام ولايى كه هويت اصلى آن را مردم تشكيل مى‌دهند حفظ حرمت و كرامت شهروندان بر همه مسئولان واجب عينى است.روحيه تواضع و عدالت‌خواهى مديران جامعه اسلامى،مسئولان و خدمتگزاران را بر آن مى‌دارد كه با فروتنى و خاكسارى با مراجعان و ولى نعمتان خود مواجه شوند و برخوردى يكسان و عادلانه با همه داشته باشند.پارتى‌بازى و توصيه‌پذيرى نبايد امتيازى براى صاحبان نفوذ و آشنايان ايجاد كند.

رهبر معظم انقلاب،خدمتگزارى براى مردم را افتخار بزرگ مديران نظام مى‌دانند:

«آقايان،اين مردم-همان‌طور كه امام مكرر مى‌فرمودند-ولى نعمت‌هاى ما هستند،اين شوخى نيست...خدمتگزارى به مردم افتخار است.اين اسم‌ها و اين سمت‌ها و اين تيترها كه افتخارى ندارد.در طول تاريخ خيلى‌ها با اين اسم‌ها و با اين تيترها آمدند و رفتند اما جز لعنت خدا و بندگان خدا چيزى با خودشان نبردند.واقعاً چه ارزشى دارد؟ من رهبرم،من رئيس جمهورم،من رئيس قوۀ فلانم،من وزيرم،اين‌ها چه ارزشى دارد؟ اگر توانستم خودم