وقتى اشعار عصمأ پخش شد، پيامبر (ص) فرمود آيا كسى سزاى او را مى‌دهد؟ عمير كه نزد آن حضرت بود داوطلب شد. وى كه هم طايفه اين زن بود به سراغ او رفت و شبانه او را در خانه‌اش كشت و صبحگاهان خبر موفقيت خود را براى رسول خدا آورد. [1]

گويا وى از پى آمد اين كار خود هراس داشت و گمان مى‌كرد فرزندان اين زن از او خون خواهى خواهند كرد، ولى پيامبر به او فرمود چنين نخواهد شد. [2]

دربارۀ قتل ابوعفك ابن هشام نوشته است:

پيامبر فرمود چه كسى شرّ اين پليد را كم مى‌كند؟ سالم شبانه به سراغ او رفت و او را از پاى درآورد. [3]

- كشتن غافلگيرانه ابورافع سلّام بن ابى حقيق

سلّام از يهوديان سرشناس قبيله بنى‌نظير بود كه احزاب و مشركين را بر ضد مسلمانان و پيامبر اسلام (ص) تحريك مى‌كرد. واقدى نوشته است:

سلّام، غطفان و مشركين پيرامون خود را براى جنگ با رسول خدا تحريك مى‌كرد و حتى براى اين كار جايزه سنگين قرار داده بود. [4]

كشته شدن ابورافع به صورت‌هاى مختلف گزارش شده است و ما در اينجا براى رعايت اختصار گزارش سيره ابن هشام و مغازى واقدى را با اندكى تلخيص نقل مى‌كنيم:

چند تن از قبيله خزرجيان پس از آن كه از پيامبر اجازه كشتن ابورافع را گرفتند شبانه به خانه ابورافع رفته در زدند. چون همسر او پشت در آمد گفتند ما عرب‌هايى هستيم كه براى گرفتن خواربار آمده‌ايم. همسر سلّام آنان را به بالاخانه راهنمايى كرد و ايشان به سراغ وى رفته شمشيرها را بر سرش فرود آوردند و چون سر و صداى زنش بلند شد، خواستند او را هم بكشند كه به ياد نهى پيامبر از كشتن زن و بچه افتادند. عبدا. . . ابن انيس ضربه آخر را به شكم ابورافع زد و او را كشت. . . . [5]